Tag: recenzje

Z głębokim żalem zawiadamiam, że w dniu 31 lutego 1980 r. przeżywszy 20 lat zmarł Ś.P. Duet Zezowaty. (Nie)kochany kochanek i przyjaciel. Nabożeństwo żałobne zostanie odprawione w sobotę 2 marca o godzinie 11.30 w kościele małpioboskim w Szczęśliwicach, po czym nastąpi złożenie ciała do grobu na cmentarzu parafialnym. Na zawsze w mojej pamięci, Śmierć 

Tę przykrą informację przyjęłam z wielkim bólem. Duet Zezowaty był wyjątkowym chłopakiem. W końcu, czy znacie kogoś, kto urodził się 6 razy? W mojej pamięci pozostanie jako nieszczęśliwy, samotny mężczyzna, który za bardzo lubił kobiety. Miał ogromne pokłady niewykorzystanego, aktorskiego potencjału. Prowadził skromne życie jako dorożkarz, przysłuchując się rozmowom swoich pasażerów. Na swojej drodze spotkałam go czternaście razy, ale zawsze udawało mu się wymknąć. Zawsze miałam wrażenie, że się mnie boi, z drugiej strony pożądał bardziej niż cokolwiek innego na świecie. Przykro mi, że odszedł. Nikt nigdy wcześniej tyle o mnie nie myślał.

Fragment wspomnienia Śmierci o Duecie Zezowatym

Czytaj dalej Mroki. Chłopak, który umarł 14 razy i przeżył

Dzisiaj znowu o książce, tym razem na warsztat pójdzie „Dziewczyna z pociągu” Pauli Hawkins, na którą polowałam dobre kilka tygodni, ale wszędzie była albo wykupiona, albo wypożyczona, więc gdy w końcu trafiła do moich chciwych łapek, nie mogłam się doczekać, kiedy ją przeczytam. Co prawda miałam ją w pdfie, ale jakoś nie umiem przekonać się do książek w takiej formie. Samo przewracanie kartek i świadomość, że trzyma się ją w ręku, jest niesamowite, dlatego czytanie na tablecie jakoś do mnie nie przemawia. Zachęcona licznymi, pozytywnymi opiniami i rzucającą się w oczy opinii Stephena Kinga na okładce („Doskonały thriller. Nie mogłem się oderwać przez całą noc.”), zabrałam się do czytania.

Czytaj dalej Dziewczyna z pociągu. Nie(doskonały) thriller

Najdrożsi, 

 Tęsknię za Wami niemiłosiernie. Często wracam do wspomnień z tamtego lata i nie mogę uwierzyć, że minęło już tyle czasu! Mam nadzieję, że na Waszych twarzach również pojawia się uśmiech, gdy wracacie myślami do tych czasów. Moja bliska przyjaciółka organizuje 10 sierpnia bal charytatywny na wynajmowanej przez nią Wyspie Żołnierzyków. Opowiadałam jej o naszych perypetiach tyle razy, że wprost nie może się doczekać, aby Was poznać. Wiem, że cel przyjęcia jest Wam bardzo bliski, ale szczegóły zdradzę po dotarciu na miejsce. Przyjedźcie wcześniej, będziemy mieć więcej czasu na wspólne dyskusje. Może 8 sierpnia? Pociąg z dworca Paddington do Oakbridge odjeżdża tego dnia o 12:40.  

Wasza U.N.O

Czytaj dalej Książka na 5? I nie było już nikogo

Hitler siedzi na chodniku. Mijasz go i niewzruszenie podziwiasz okolicę. Spacerujesz zalanymi ciepłym, jesiennym słońcem alejkami Wiednia. Zachwycasz się okoliczną architekturą, przystajesz, przyglądasz się fasadzie Belwederu i udajesz się do parku przy pałacu Schönbrunn, by obejrzeć dzieła ulicznego artysty. Jest rok 1908, a wątły, młody mężczyzna, któręgo mijałeś kilka godzin wcześniej, 37 lat i 60 milionów ofiar później naciska spust pistoletu, odbierając tym samym sobie życie. Czy pomyślałbyś, że tego zwykłego, wrześniowego dnia spotkasz na swojej drodze postrach przyszłych pokoleń? Przecież wydawał się… normalny?

Czytaj dalej Hitler- artysta. Przypadek Adolfa H.